Hermann Hesse - Öldürmeyeceksin

Lumos.

Kitapları ve kitapseverleri seven sevecen insanlar, hepinize merhaba. Nasılsınız efem, ne haliniz var? Bu nasılsınızı her seferinde soruyorum ama beni hiç salladığınız yok. Gözlerden kaçmayan bu ayıbınızı da yüzünüze vurduğuma göre gönül rahatlığıyla yazıma başlayabilirim.

Hermann Hesse'nin adını zamanın birinde Mutluluk yazısı ile tanımıştım. Daha sonra da güzide insan Knulp'u okumuştum. Bir sonraki durağım da Öldürmeyeceksin oldu. YKY basmış, seçme denemeler diye de eklemiş. Klas bir hareket, takdir ettim YKY çalışanlarını.

Baştan söyleyeyim, bana ağır geldi bu kitap. Kâmuran Şipal'i takdir etmedim değil. Belli ki zor bir yazar olan Hesse'yi bence olabildiğince düzgün çevirmiş amaaaa bende iş yok arkadaş. Okurken konsantrasyonumu kaybettim çoğu zaman. Fikirler, terimler, soyut ifadeler, uzun cümleler falan derken dedim ben bu kitabı ölmez de kalırsam bir iki sene sonra gene okurum. Kitaptaki çoğu yazının epey kısmını anlamadan okudum da diyebilirim. Sonlara doğru olan yazılar daha anlaşılırdı gerçi ya da bana öyle geldi, bilmiyorum.

Hani Almanca için 'sert dil yeeeaa, ne o öyle makineli tüfek gibi konuşuyorlar' diyenler var ya, hah işte onlar bu kitabı okusalar cümlelerde (tercüme olmasına rağmen) o sertliği hissederler. Ben de nispeten evet, bu adam gerçekten Alman dedim okurken. Halbuki Almanca bilgim de çocukluğumun pazar akşamlarının vazgeçilmezi olan Bizimkiler dizisindeki 'naaayın, dunkof' kelimelerinden ibaret. Kültürlü olduğumu çaktırmamak için okuduğum gibi yazdım, bu kıyağı da herkese yapmam.

Bu arada dikkatinizi çektiyse kitaptan hiç alıntı yapmadım. Çoğu yeri anlamadığımı söylemiştim. Ama kitapta aklımda en yer eden fikirlerden birisini buraya not düşmek istiyorum.

Bir yazısında diyor ki Hesse amcamız, niye kitap okuyalım ki? Yani mesela dışarda kötü olduğunu düşündüğümüz insanlardan köşe bucak kaçarız, değil mi? E, o zaman içinde kötü insanları, ne bileyim seri kattilleri falan barındıran kitapları niye okuyoruz? Onlardan da kaçınmamız gerekmez miydi?

Vay anasını sayın seyirciler, bunca yıldır kitap okurum; hiç böyle düşünmemiştim. Tabii yukarıdaki ifadesini devam ettiriyor Hesse ama buraya yazmayacağım. Çünkü neden? Çünkü işkillenin de gidin kendiniz okuyun bir zahmet diye, evet.

Gıcıklığımı da yaptığıma göre hemmmen kaçarak uzaklaşabilirim. Esen kalın efem.

Nox.